Ook onze eigen kinderen zijn af en toe eens jarig. Zo ook onze Pip. Ze werd 7 jaar.

Op woensdagmiddag 4 februari om kwart over 12 ben ik de kinderen gaan halen in de met ballonnen versierde auto. Haar grote zus Puk had 10 ballonnen opgeblazen en ze aan de auto gebonden. Met de auto naar school bezorgde ik onbedoeld een grote glimlach bij het tegemoet komend verkeer. Dat was een extraatje! Moet ik vaker doen, ballonnen aan mijn auto binden 🙂
Met alle kinderen weer in de auto naar huis gereden met dezelfde glimlachen van andere mensen. Eenmaal thuisgekomen renden de kids de auto uit naar de bevroren plas. Die plas was ontstaan omdat Peter, Pips vader, nog een klein stukje wilde bestraten. Alleen was dit stuk volgelopen met regenwater en wachtte tot het leeg was, zodat ie verder kon. Gelukkig voor de kids, zo konden ze lekker met stukken ijs gooien en op gaan stampen. Heerlijk toch he, dat ijs!

Ik ging naar binnen de tafel gereed maken om de frietjes op te gooien. Puk stond inmiddels al te bakken, lief he! En zo kwamen de feestneuzen binnendruppelen.  Ze zochten een plekje en daar kwamen de frietjes. Bij iedereen tekende ik een gezichtje van mayo of ketchup op het tafelkleed. Nadat de frietjes op waren en snacks gingen we de kadootjes uitpakken.

Pips grote broer Pol had wederom ballonnen opgeblazen met daarin een briefje met de naam van het kind. Die konden we dan kapot prikken en zo kon het kind het kadootje geven! Ze is uiteraard goed verwend! Hierna gingen we de speurtocht houden, waarbij Tijn zo hard spoot dat het waxinelichtje van de stoel viel!

Hierna gingen we naar binnen waar iedereen een plankje kreeg met twee spijkers eruit. Hierover heen moesten twee houten klosjes wat later de handvaten van het springtouw zouden worden. De klosjes gingen ze verven. Na een olympisch record geklieder binnen 10 minuten was het alweer klaar.
De kids vlogen van hun stoel af en gingen met z`n allen naar de slaapkamer van Pip om te spelen! Een heel gevuld kamertje! Nadat de klossen droog waren heb ik er het touw door gedaan, een knoopje erin en zo konden ze touwtje springen! Ik vond het een erg leuk ding om te maken en wilde het ook als activiteit gaan doen. Toch heb ik besloten om het niet te doen. Er is best veel voorbereiding aan en de kinderen zijn zo klaar, dus niet echt leuk voor een kinderfeestje!

Daarom wel leuk om uit te proberen, en fijn dat Pip het ook goed vond, zo word ik telkens weer wijzer. Als afsluiter nog een stoelendans. Gewoon binnen in huis, dus met echte stoelen ipv zakken 🙂 En nog even lekker oefenen met het nieuwe springtouw!